Chociaż może wydawać się to dziwne, to w niektórych przypadkach ucisk rzeczywiście posiada właściwości profilaktyczne, a nawet lecznicze. Kompresjoterapia jest uznaną, małoinwazyjną i naprawdę skuteczną metodą profilaktyki oraz leczenia takich schorzeń jak: przewlekła niewydolność żylna, zakrzepica żylna czy obrzęki limfatyczne.

Leczenie uciskowe powszechnie stosuje się w przypadkach niewydolności żył kończyn dolnych, jak również w profilaktyce żył głębokich. Metoda polega na wygenerowaniu odpowiednio silnego zewnętrznego nacisku na powierzchnię nóg, tak aby przełożył się on na naczynia krwionośne i tkanki. Kompresjoterapia, wbrew opinii wielu osób, jest naprawdę skuteczną metodą leczenia! Warto jednak uzmysłowić sobie, że wywieranie ucisku na naczynia krwionośne kończyn dolnych sprawia, że nie dochodzi do zastoju krwi w naczyniach żylnych, a chłonka nie gromadzi się w okolicznych tkankach.

Zalety i efekty kompresjoterapii

Kompresjoterapia stosowana jest we wszystkich stadiach niewydolności żylnej. Nie tylko zmniejsza dolegliwości bólowe i niweluje obrzęki, ale również może mieć realny wpływ na zahamowanie rozwoju choroby. Nawet w zaawansowanych przypadkach niewydolności żylnej pozostaje ważnym elementem uzupełniającym pozostałe metody lecznicze.

Komu zalecana jest kompresjoterapia?

Metoda może być stosowna w przypadku osób posiadających już objawy choroby, jak również pozostających w grupie ryzyka związanego z chorobami żył – wykonujących wielogodzinną pracę w pozycji siedzącej lub stojącej, a także często spędzających długie godziny w podróży.

Kompresjoterapia stosowana jest:

• Przy obrzękach limfatycznych,


• U pacjentów, u których występują pajączki i obrzęki po całodziennej pracy,


• U osób z widocznymi żylakami,


• W celach profilaktyki u osób pracujących w pozycji stojącej i siedzącej,


• U chorych z owrzodzeniami żylnym (zarówno w trakcie leczenia, jak i profilaktycznie po wyleczeniu choroby).

Czy są jakieś przeciwskazania do stosowania kompresjoterapii?

W poniższych przypadkach terapia uciskiem nie jest wskazana:

• Przy poważnych zaburzeniach krążenia tętniczego i niedociśnieniu tętniczym,


• W przypadku pojawienia się ostrych zmian zapalnych skóry i zmian ropnych,


• Przy miażdżycy kończyn dolnych.

Należy pamiętać, że przed rozpoczęciem kompresjoterapii należy wcześniej zgłosić się do specjalisty. Oceni on m.in. wartość wskaźnika kostka-ramię (stosunek ciśnienia tętniczego mierzonego w okolicy kostki do najwyższego ciśnienia skurczowego ramienia). Ponadto określi wskazania i przeciwwskazania do jej stosowania.

Wyroby uciskowe

Aby kompresjoterapia była skuteczna, należy uzyskać odpowiedni ucisk. W tym celu stosuje się specjalne wyroby uciskowe takie jak: rajstopy, pończochy lub podkolanówki uciskowe, a także specjalistyczne bandaże.

Siła ucisku zależna jest stopnia zaawansowania choroby, a stopniowanie zaczyna się od kostki (najsilniejszy ucisk) i zmniejsza w kierunku pachwiny. Jeśli kompresjoterapia odbywa się z wykorzystaniem bandażowania nóg, to - szczególnie na początku - powinno odbywać się pod nadzorem przeszkolonej osoby. Po pewnym czasie pacjent sam może dojść do wprawy i wyczucia siły, z jaką kończyna powinna zostać zabandażowana.